RÈQUIEM
Hem perdut quatre mots d'un bell poema,
dos-cents mots hem perdut d'una novel·la.
dos-cents mots hem perdut d'una novel·la.
Quan passaven per un pont,
i tenien una rima,
quan travessaven un mar;
i buscaven una vida.
i tenien una rima,
quan travessaven un mar;
i buscaven una vida.
Hem perdut tota una estrofa,
la foscúria s'ha engolit
aquell full tan ple d'històries.
la foscúria s'ha engolit
aquell full tan ple d'històries.
Quan passaven per un pont
i tenien una rima,
quan travessaven un mar
i buscaven una vida.
i tenien una rima,
quan travessaven un mar
i buscaven una vida.
Fins quan, aquesta ignomínia...?
ANTONI TALTAVULL
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada